De zon scheen op de stenen en de bladeren van bomen die buiten op de Schoolyard waren. De meesten waren buiten om te eten of gewoon te genieten van het weer nu ze geen les hadden. Katja, een klein meisje met zwart haar en groene ogen, liep over de Schoolyard en stopte even om te kijken wat ze zou kunnen doen. Toen ze niet oplette botste ze bijna tegen een oudere jongen op. Ze remde net op tijd en deed een stap naar achter. 'Goedemiddag,' Sprak hij. Katja had gehoord dat hij blind was, maar toch wist hij dat ze hier was? Ach ja, hij had hem vast al horen aankomen, dacht ze. 'Hallo,' zei ze enkel, ze was erg stil sinds dat ze naar deze school was gestuurd. Haar kattenoortjes gingen naar achter en naar voren terwijl ze genoot van de zon. Haar haar zat net als bij de jongen, voor haar ogen, maar bij Katja kon je ze nog wel zien en dat ze groen waren. De jongen zei niks, dus het was zeker de bedoeling dat Katja een onderwerp moest verzinnen. Ze dacht dat niemand haar zou mogen, net als vroeger. Ze moest toch een onderwerp hebben. Toen ze de zon op haar huid voelde wist ze het. 'Eh, mooi weer vandaag hé?' sprak ze. Ze wist dat ze er spijt van zou hebben. Stemmen gingen door haar hoofd.
Nu gaat hij zeggen 'Wat een stom onderwerp! Ik had het niet eens tegen jou.
Hij gaat je negeren! Waarom moet je nou DAT zeggen? Nu kun je nooit meer vrienden krijgen als ze weten dat jij.. de stem vervaagde want de jongen zou iets gaan zeggen.