'Ey Mer sinds wanneer heb jij een tattoo?' Even keek ze geschrokken op haar shirt half opgetrokken. Ze glimlachte even en trok het donkere shirt helemaal uit en zocht haar werkkleding uit haar sporttas. 'Niet zo heel lang.' Mompelde ze en streek even liefdevol over het insignia op haar buik. 'Gek.' Mompelde haar collega en ze rolde even met haar ogen. 'Echt wat gaat er de laatste tijd in je hoofd om Merrie, een andere achternaam. Ben je getrouwd ofzo.' Mer begon te lachen en krapte even over haar achterhoofd. 'Niet echt Chelly.' Mompelde ze en glimlachte even al schoot er een half blosje over haar wangen. 'Oh wat zie ik daar.' Zei een ander en ze draaide haar hoofd. ''Merrie verlieft?' Zei ze lachend en Mer werd meegetrokken op een bankje tussen Chelly en Mariza. 'Kom op vertel.' Zei Chelly lachend en begon Mer te prikken. Snel schudde ze haar hoofd en beet op haar onderlip. Dit waren ook meiden van haar school no way dat ze het kon vertellen. ''Meiden komen jullie nog? Demi en Karen willen weg.' Zo gouw ze haar baas hoorde knikte ze en sprong op. 'We komen.' Zei ze met opluchting in haar stem toen Chelly en Mariza het opgaven en zich in stilte aankleedde.

'Een tosti en een milkshake aardbij komt er aan meneer.' Zei ze met een vrolijke glimlach en schreef het tafelnummer op voor ze richting de keuken liep waar ze het briefje ophing en zich even uitrekte. 'Mer we hebben je hulp nodig.' Klonk de chef's stem en ze glimlachte. 'Kom al.' Ze liep met een glimlach de keuken in en zette snel een haarnetje op pakte de bestelling en ging snel te werk. Binnen no-time had ze vakkundig de bestelling klaar en trok het netje van haar hoofd zette de borden op haar arm en liep de keuken uit naar de tafel en zette het snel neer. 'Eet smakelijk.' Zei ze met een glimlach en grijnsde even naar het kleine blonde meisje dat haar pannekoek bijna aanviel. In stilte draaide ze zich met een tevreden glimlach om naar de deur toen ze voetstappen hoorde en ze boog even lichtjes naar degene die binnen kwam. 'Goede avond hoe kan ik u helpen.' Zei ze met een brede glimlach maar keek even geschrokken gezicht op toen ze het vaag bekende gezicht zag.

Open voor wie wil

Mereth glimlachte vriendelijk en kraakte heel even haar nek terwijl ze de jongen aankeek. Ja ze had wel af en toe met hem gesproken maar in feite was ze toen een heel ander persoon geweest als nu. Nu was ze wie ze hoorde te zijn. Mereth Clive. Het klonk zo ongelofelijk goed en ze kon er alleen maar van glimlachen. Ze knikte met een glimlach. "Gelukkig hebben we airco hier." Zei ze lachend en ging achter de bar staan terwijl ze snel en vakkundig te werk ging. Lachend gaf ze hem het glas aan en keek de jongen even met een warme glimlach aan voor ze aan handdoek pakte en rustig wat glazen begon af te wassen. Het was toch niet druk. "Graag gedaan." Zei ze lachend en keek even naar het briefje. "Ben je gek dat is 3,50 wissel." Mompelde ze snel en keek hem even verbaast aan. Toch glimlachte ze weer. "Hmm niet voor zover ik weet." Mompelde ze, ze moest toegeven dat ze tegenwoordig veel te vaak in Magnolia was. Elk vrij momentje dat ze had spendeerde ze daar, simpelweg omdat Laxus en zij daar ongestoord samen konden zijn. "In vergelijking met jouw wereld zal het hier ook wel doodsaai zijn." Mompelde ze lachend. "Al is deze rust ook wel eens fijn." Ze glimlachte even haar ogen in de verte staand. Ze zou deze wereld gaan missen. En de rust die het af en toe met zich mee bracht.