Mer schrok heel even op toen ze Hayden's stem hoorde en trok haar wenkbrauw even op. "Wat is er xo interessant?" Mompelde ze vragend toen Hayden een blik op haar wierp. "Nee dank je." Mompelde Mer als antwoord en legde haar hand heel even over haar buik, hoe wel ze honger had zou ze vanavond wel wat meer koken. Al zou Laxus haar waarschijnlijk half vermoorden als hij hoorde dat ze iets van voedsel niet aannam hij vond dat ze al veel te weinig at.

Ze keek heel even twijfelend maar glimlachte toen Levy begon te vertellen. Geïnteresseerd draaide ze haar hoofd naar Levy en zuchtte toen ze Hayden opnieuw hoorde. "Hayden I don't.." Natuurlijk werd er niet geluisterd naar haar. Ze sloeg haar armen zuchtend over elkaar en zakte iets onderuit maar zei niets toen het taartje voor haar neus gezet werd.

Mereth zuchtte even en keek Hayden aan voor ze in stilte een stukje van het taartje haalde en in haar mond stopte. Haar gezicht betrok even om niet aan te tonen hoe lekker het eigenlijk was. Ze had geen trek in de zoetigheid. Toch keek ze even op en luisterde naar Lucy die vertelde wat er allemaal gebeurd was. Haar ogen gleden even naar Hayden en ze nam een slok van haar drinken, misschien was Hayden nog niet zo slecht. Ze at het taartje nog even op en dronk de cola op voor ze omhoog kwam. "Ik ga richting huis." Zei ze met een glimlach en bedankte Hayden nog een keer voor het taartje en drinken.

-hayden mee naar t huis?-

Mereth keek bijna verrast op toen ze Hayden's voorstek hoorde en glimlachte iets breder. "Ok." Zei ze met een brede glimlach en pakte haar vest mee dat ze ergens halverwege had neergelegd. "Zie jullie morgen." Zei ze lachend naar Levy en Lucy voor ze even half zwaaide naar Cana en haar vest aantrok. Ze keek even naar Hayden en glimlachte nog een keer zacht.

-is ook goed xD zou wel een leuke scene geven.-

Afwezig glimlachte Met starend naar de rode avondzon en keek even op toen ze Hayden's vraag hoorde. Zacht knikte ze en glimlachte even maar keek op toen ze de vraag hoorde. Heel even twijfelde Mereth en keek even naar Hayden voor ze haar schouders ophaalde. "Ik ben gelukkig." Mompelde ze en stak haar handen even in haar zakken. "Ik weet niet precies hoe maar, sinds ik mezelf kan zijn ben ik meer gaan lachen, ik denk dat ik vroeger gewoon nooit de kans heb gehad om te lachen, en nu ik die kans heb m'n jeugd opnieuw wil beleven, zoals het geweest zou moeten zijn." Ze glimlachte even. Ja dat was waarschijnlijk de beste verklaring. Ook de verklaring waarom ze zo smachtte naar acceptatie. Waarom ze bang werd als ze niet van haar vader of Laxus hoorde dat ze van haar hielden. Ze was bang om niet geliefd te zijn, omdat ze nooit geliefd was in haar jeugd.

Hayden keek haar aan en knikte. Als nog snapte ze niet hoe iemand kon lachen met de lasten van diens verleden op haar schouders. Wederom waarom ze niet snapte hoe Sarah zo vrolijk en gelukkig kon zijn. 'Hayden ga die kamer in en werk voor je eten' klonk de stem van haar tante in haar achterhoofd waarna ze meteen om zich heen keek en haar best deed de tranen in haar ogen te verbergen. Moest dit serieus gebeuren op straat, waarom moest die stem haar nou volgen waarom zag ze dat kleine meisje terug wat gedwongen werd tot dingen waarvan iemand van die leeftijd niet eens het bestaan hoorde te weten. Kort beet ze op haar lip en knipperde even met haar ogen om zo de tranen te stoppen en weg te krijgen. Sneller liep ze door, waarom was ze nou met Mereth meegegaan, ze was wel de laatste die dit mocht zien, zwakte.

Hayden beet op haar lip terwijl ze haar hoofd afgewonden hield van haar. ‘Wat zou er mis moeten zijn?’ vroeg ze zachtjes en haatte het dat mensen ander dan Sarah en Faye haar tranen zagen. Ze vond het zelfs vreselijk dat die twee het al vaker dan nodig waren het zagen. Zwakkeling was het enige woord wat haar goed omschreef. Ze hield er van andere de grond in te boren op elk moment dat het kon. Ze schrok even toen Mereth ineens voor haar stond en keek haar aan en haalde haar schouders op. ’is je liefje zijn huis niet de afslag hier?’ zei ze kalm terwijl ze haar hoofd van haar afwond om haar tranen te verbergen. Waarom moest ze op dit soort momenten altijd aan Anna denken. ’of wil je mee naar mijn dorm, volgens mij is Lax op een job right’ Meteen keek ze op en trok haar wenkbrauwen in een verbaaste blik. Waarom vroeg ze dat nou, misschien omdat ze niet alleen wilde slapen vanacht. Ze schudde even haar hoofd en keek Mereth aan.

Mer zuchtte even en schudde zachtjes haar hoofd. "Denk het niet." Mompelde ze twijfelend en keek zuchtend op starend naar de weg die richting het huis ging dat nu zo stil als wat zou zijn. "Jeah it is." Mompelde ze en keek Hayden even aan. Haar vraag verraste haar en ze knikte even. "Hij is weg ja." Mompelde ze en twijfelde heel even. "Als jij daar geen problemen mee hebt." Mompelde ze iets voorzichtig ze had geen idee of Hayden het echt meende of een of ander ziek grapje met haar uithaalde. Ze hoopte hop het eerste eigenlijk maar had geen idee of ze haar kon vertrouwen of niet.

Hayden keek haar even aan en glimlachte kort. ‘Geen probleem, ben niet graag alleen’ zei ze zachtjes en begon te lopen naar haar dorm en keek even naar haar en beet zachtjes op haar lip. ’Nou kom je?’ vroeg ze rustig maar ongemakkelijk. En liep de Fairy Dorms in naar haar kamer. Ze liep de dorm kamer in die de grootte had van vijf dorms en overal stonden nog armors opgeslagen. ’welkom in dorm de Hayden,’ zei ze zachtjes terwijl ze door liep helemaal naar achteren waar haar grote bed en enorm nette bureau stond.

- hope ya dont mind

Ze glimlachte en schudde haar hoofd even. "Ik ook niet." Mompelde ze lachend en liep achter Hayden aan terwijl ze heel even verbaast rondkeek in het gebouw. "Coming." Mompelde ze met een glimlach en liep de kamer in. Haar mond viel bijna open en ze slikte even. "Wow." Mompelde ze de gehele ruimte bekijkend. Ze keek rond terwijl ze verder liep haar ogen groot wordend. "Tis groot." Zei ze lachend en glimlachte even. "Het voelt wel gezellig hier." Een glimlach streelde over haar lippen en ze hielt haar hoofd even schuin in een glimlach.

Hayden glimlachte en keek haar even aan, 'ja, ik huur vijf kamers van 100.000 jewel per stuk, heb de ruimte nodig voor mijn armors, zwaarden, speren etcetera etcetera' zei ze vrolijke n keek haar even aan en staarde naar alle ongebruikte armors. 'dit zijn alle armors die niet in mijn magic space paste.' zei ze en keek even naar Mereth. 'Vind je, tis wel redelijk kaal, ben hier amper. Ben niet graag alleen dus ben vaak bij Faye, lucy of bij Sarah thuis' meldde ze er zachtjes achteraan. Hayden liep naar de achterste kamer waar een bureau met fotolijstjes stond en een laptop van school. 'Of Sarah slaapt hier, daar ligt haar meuk' zei ze wijzend naar de kas die overhoop lag met van alles en nog wat en zo ongeorderd als het maar kan, zeker omdat er een nette kast naast stond. Ze liep er na toe en trok een van de lades open en schoof alle rotzooi er in en duwde hem dicht. 'Sarah en Faye maken net zo goed schoon als dat ze niet vechten. Gebeurt gewoon niet.' zei ze lachend en keek even ongemakkelijk naar Mereth en schopte haar schoenen in een hoekje van de kamer en liep naar de koelkast die in een hoekje stond en opende hem. 'Wil je wat drinken?'

Mereth glimlachte vrolijk en keek even rond. "Wow." Mompelde ze even en glimlachte. "Zie het." Mompelde ze lachend en rekte zich half uit. Ze keek even verbaast op bij het woord magic space en knikte even bedenkelijk. "Tis beter als bij Lax thuis, kan er maar niet aan wennen." Mompelde ze zachtjes en zuchtte even. Ze schudde haar hoofd iets en glimlachte toen ze de fotolijstjes zag. Heel even bleef ze kijken naar de blije gezichten en sloot haar ogen iets. Ze begon even te lachen bij Hayden's woorden en keek naar de troep. "Ach joh." Mompelde ze lachend en stak haar handen even half in haar zakken. "Ik wil jullie dorm niet zien." Mompelde ze met een glimlachje en ging even ongemakkelijk zitten. "Nee hoor." Mompelde ze lachend en tikte heel even afwezig op het bureau.