Lange witte haren, bruine ogen. De stille jongen staarde zonder emotie naar de docent die voor de klas een uitleg stond te geven over wat het dan ook kon zijn, het deerde hem niet veel. Op automatisme speelde hij half met de dikke ketting rond zijn hals. Normaal liet hij Ryou zich vervelen al was dat veel leergieriger dan hij. Maar vandaag was anders, Yami wist niet precies waarom maar deze dag was anders.

Hij gaapte even en schoof wat onderuit zijn ogen strak naar voren gericht, om hem heen hoorde hij anderen lachen en elkaar aanstoten. De stem van Heatherfield klonk door het lokaal en hier en daar stonden een paar leerlingen zuchtend en lachend op. De dag was afgelopen eindelijk. Langzaam kwam de albino omhoog en pakte zijn spullen bij elkaar in dezelfde stilte liep hij het lokaal uit en de gangen door tot hij plots bleef stilstaan en omlaag staarde naar degene waar hij zojuist tegenop gelopen was. Toch sprak hij geen woord en bleef haar aanstaren.