Met haar ogen gesloten lag ze op bed. Niet omdat ze niets anders te doen had, maar simpelweg om even een momentje alleen te zijn voor ze zich weer buiten bevond. Af en toe maakte de drukke gangen haar gek. Ze was gemaakt voor de schaduwen, de verlaten steegjes, de stille nacht. Toch had deze school ook zo zijn voordelen. De reden waarom ze hier was, samen met Avanti, dat was om meer macht te vergaren. Er waren hier zo veel bijzondere leerlingen aanwezig, dat kon je toch niet voorbij laten gaan. Ze haalde kort haar hand door haar lange zwarte haar, om vervolgens overeind te komen en haar kamer uit te lopen. Haar pad leidde naar buiten, want buiten kon men de schaduw opzoeken en van een afstand naar de anderen kijken. Iets wat ze in Vyranthium had gedaan en hier maar al te graag voortzette.

Haar aanwezigheid was meestal niet onopgemerkt. Zoals Avanti, straalde ze dat mysterieuze uit, wat maar weinige bezaten. Daarnaast kon je ook niet ontkennen dat ze een plaatje was om te zien. Iets dat ze nog wel eens wilde gebruiken om onder bepaalde dingen uit te komen of om wat plezier aan te beleven. Hoe makkelijk was het om je slachtoffer gewoon gewillig mee te krijgen als je hem dat vroeg. In een van haar toneelspelletjes verzeild, dan was er geen ontkomen aan. Ze hield stand ondanks haar reputatie als iemand waar je liever niet al te close mee raakte. In feite had ze de aandacht van anderen ook helemaal niet nodig. Er was iemand waar mee ze kon praten. Iemand waar ze niet eens tegen hoefde te praten om hem te laten weten wat er speelde. De persoon in kwestie spotte ze al snel toen ze buiten kwam. Ergens in een hoekje, in de schaduw. Met snelle, sierlijke passen stapte ze in een boogje om de leerkracht en de jongen heen, om vervolgens via een kleine omweg bij Avanti aan te komen. Ayana hield haar hoofd een tikkeltje schuin, terwijl ze van zijn geërgerde blik naar de twee bij de boom keek, en weer terug. 'Wat is dat jochie aan het doen? Verklikt ie je?' vroeg ze hem kalm. Hoewel ze niet wist wat hij gedaan had, was het niet vreemd voor hen beide om dingen uit te halen die eigenlijk niet mochten. Regels breken, het hoorde er allemaal bij. Helaas had nog niet iedereen geleerd om hun mond te houden wanneer er zoiets gebeurde. Hoewel ze hun lesje meestal snel genoeg leerde.

Ze had het bij het rechte eind toen ze hem vroeg of de jongen hem aan het verklikken was. Een zeer domme zet van hem. Misschien wilde hij in een beter plaatje komen bij de leraren en de schoolleiding, maar dat waren als je het haar vroeg niet de belangrijkste personen om een goede verhouding mee te behouden. Natuurlijk gaven zij de cijfers en konden ze je ook van school trappen, maar dat was voor de meeste toch een betere optie dan het riskeren van zijn leven. Niemand wist van hun rol in Vyranthium, maar als je een beetje verstand had kon je wel bedenken dat Avanti en Ayana maar beter met rust gelaten konden worden. Mits je het niet erg vond om de eventuele gevolgen te ondergaan natuurlijk. En de twee vonden het even leuk om af en toe eens wat uit te halen met hun medeleerlingen.

Bij het horen van zijn woorden, verscheen er een glimlachje op haar lippen. Hij, niet flink genoeg voor deze school.. Het klonk misschien gek, maar beide waren hier niet op hun gemak. Het was een situatie die ze in Vyranthium makkelijk gemeden hadden. Scholen zaten nu eenmaal vol vrolijke kinderen, die tijdens de pauzes rond dartelden en vrolijk roddelde over alles en iedereen. Als er iets was waar ze niet goed tegen konden, dan was het dat wel. Ayana zou natuurlijk nooit toegeven aan haar irritaties en de school verlaten zonder dat ze er klaar was, maar soms was de verleiding best groot. Avanti was dan de aangewezen persoon die haar op de been hield. Zo hielpen ze elkaar door alle vrolijke dagen heen. 'Ik heb geen plannen,dus ik ga graag mee' antwoordde ze hem met een grijns. Geen school deze middag, dus hoe kon ze deze kans laten lopen. Met sierlijke passen snelde ze naar voren, om aan zijn zijde vaart te verminderen en met hem mee te lopen in de richting waar de jongen heen was gegaan. Dit was precies hoe ze dit vol wist te houden. Deze uitjes samen, waarin ze in hun gebruikelijke rollen schoten.