Tussenuur. Het moment op de dag die de licht roze harige meid vasthielt en nooit los liet. Het momentje van rust met Snow of haar zuster het lag er aan wie van de twee zich opgaf om ergens iets alleen te doen. Of het lag aan wie er het eerst bij haar was. Maar alsnog meestal als Claire eerder was schoot Snow toch wel er tussen door en besloot haar zus om haar en Snow alleen te laten.

Van nature vond Serah het eigenlijk vreselijk dat haar zus niet met Snow kon omgaan maar er was niet veel aan te doen. Met een zuchtje legde ze de boeken neer op een van de vele tafeltjes die op he studieplein stonden en ze nam plaats achter haar vaste stoel. Ze gaapte even en sloeg het wiskunde boek open. Ze had het volgende uur een zwaar proefwerk en Kaiden kennend zou hij het absoluut niet licht hebben gemaakt. En hij zou het zeker ook vreselijk zwaar afrekenen.

Ze zuchtte even en pakte een elastiek uit haar tas om die vluchtig in haar haar te binden het uit haar gezicht te houden. Er viel een plukje los en zuchtend veegde ze het achter haar op. Het geluid van schoenen die ze herkende deed haar opkijken en toen ze zijn blonde haren zag begon ze te lachen en zwaaide. "Snow hier!" Riep ze lachend een geiriteerde zucht horend van de biebjuffrouw. Verontschuldigend keek het roze harige meisje met haar warme ogen naar de vrouw die even glimlachte en Serah zwaaide opnieuw naar Snow terwijl ze half omhoog kwam haar wiskunde proefwerk vergetend, haar Snow haar liefde. Hij was veel belangrijker dan welk proefwerk dan ook. Hij zou altijd belangrijker zijn. Hij was haar held, haar leven. Haar Snow.

Ze nam hem op in de omhelzing en drukte even haar hoofd dicht tegen zijn schouder aan de vertrouwde geur in haar opnemend. De geur die haar altijd tot rust zou brengen. Ze begon te lachen toen ze opnieuw de irritatie van de biebjuf zag en trok de grote jongen omlaag in de stoel naast die van haar en schoof de hare wacht dichter naar hem toe.

Zijn vraag deed haar weer naar haar studieboeken kijken en ze zuchtte. "Leren voor een onmogelijk iets." Ze grijnsde even en schudde haar hoofd. "Wiskunde is een vreselijk vak." Serah snoof en hief haar hoofd even. "Maar ja, als ik lerares wil worden moet ik het kennen he." Half draaide ze zich om naar Snow. "Zou ik eigenlijk wel een goede lerares zijn?" Ze twijfelde al zo lang of ze het wel of niet moest doen. Of ze er wel of nite voor moest gaan. Ze wou het maar was ze er goed genoeg voor?