Lange witte haren, bruine ogen. De stille jongen staarde zonder emotie naar de docent die voor de klas een uitleg stond te geven over wat het dan ook kon zijn, het deerde hem niet veel. Op automatisme speelde hij half met de dikke ketting rond zijn hals. Normaal liet hij Ryou zich vervelen al was dat veel leergieriger dan hij. Maar vandaag was anders, Yami wist niet precies waarom maar deze dag was anders.

Hij gaapte even en schoof wat onderuit zijn ogen strak naar voren gericht, om hem heen hoorde hij anderen lachen en elkaar aanstoten. De stem van Stilwater klonk door het lokaal en hier en daar stonden een paar leerlingen zuchtend en lachend op. De dag was afgelopen eindelijk. Langzaam kwam de albino omhoog en pakte zijn spullen bij elkaar maar werd onderbroken en geiriteerd keek hij op.

De witharige jongen keek even op en trok zijn wenkbrauw op de roodharige dame met de naam Hayden aankijkend voor hij met de grote hanger voor Hayden's neus langs bewoog en de boeken nonchalant oppakte. Eigenlijk wou hij langs haar heen weg stappen maar hij hielt zich in en bleef even staan haar aankijkend. "Wat gaat het jou eigenlijk aan?" Zijn stem was laag absoluut niet die van Ryou en stil keek hij de student president aan en heel even kort grijnsde zijn tas over zijn schouder gooiend.

Yami grijnsde even half bij de reactie van Hayden op Len en hij schudde zijn hoofd waardoor de lange witte lokken van zijn haar heen en weer vlogen. ”Daar houd het trauma’s aan over de Payens.” Zijn stem was nogsteeds het even lage en emotieloze als het normaal was en zijn ogen veranderde weer in dezelfde boze blik als ze normaal waren.

Besluiteloos bleef Yami enkele seconden staan voor hij zich omdraaide en zijn schouders op trok. Hij had geen zin in nog langer in de klas blijven bij een blonde idioot en een gestoorde red head. Met een klein lachje besloot hij af te treden en het klas uit te stappen.

En ja hoor, zoals gewoonlijk ging zelfs dat niet voor hem op. Voor hij het doorhad was er nog een derde idioot die zijn intrede maakte met een ‘hey.’ Yami rolde zijn ogen en staarde het onderdeurtje aan. ”Great daar hebben we die canadese kip zonder kop.” Zijn stem was hard en vals het britse accent drukte er dik boven op hoe graag hij het af en toe ook door de plee wou spoelen. Hij Yami kwam uit Egypte niet het regenachtige rot landje Engeland. ”Wat denk je dat we doen meloen.” Bakura snoof en draaide zich om naar Justin. ”We zijn hier ‘lol’ aan het hebben, ik zocht net een nieuw martelobject.” De zieke grijns gleed opnieuw over zijn lippen en hij gooide zijn tas op tafel er rustig even iets in rommelend een vrolijk deuntje fluitend onder het proces.

Toen hij vond wat hij wou begon hij te grijnzen en hief zijn hoofd zijn ogen ziek twinkelend terwijl hij langzaam het gladde mes uit zijn tas haalde en richting Justin hielt. ”Jij bent daar perfect geschikt voor.”

De witharige jongen snoof grijnzend. Simpelweg plantte Yami het lemmet van zijn mes in de rug van Justin en trok deze omhoog tot aan zijn schouderblad de ijzerruikende vocht op zijn handen voelen komen en er knapte iets in Yami's hoofd.

Hij was een monster en eens een monster altijd een monster. Yami was een god van de onderwereld vervloekt in een menselijk lichaam, maar dat betekende nog niet dat Yami niet meer de krachten bezat die hij ooit had gehad. "Don't you notice that I am darkness boy." Siste hij lachend en greep de nu open ruggengraat van Bieber vast en klemde zijn lichte handen er strak omheen. "Ooit je rug gebroken?" Hij grijnsde en oefende lichte druk uit op de ruggengraat Justin strak aankijkend.

Met een zieke grijns liet Yami de ruggengraat los en trok zijn hand uit het vlees van de jongen en stapte omhoog zijn hand heffend en starend naar het bloed dat langzaam over zijn armen droop. Hij sloot zijn ogen en liet zijn tong over zijn arm glijden de ijzerachtige smaak proevend op zijn tong. Pas toen hij bij zijn hand was opende hij zijn ogen weer en liet zijn hand zakken. Zijn kleding zat volledig onder de rode vloeistof en de witharige jongen grijnsde ziekelijk. "You don't need to be a monster to enjoy the thirst of one." Siste hij zacht en strekte zijn arm uit naar Hayden haar schuin aankijkend met zijn bezicht bevlekt met bloed. "Hayden Darling, je zei toch dat je met mij lol kon beleven? Wel hier is mijn lol, proef." Hij grijnsde zacht en draaide zich naar haar om.

Natuurlijk wist hij dat ze het niet aan ging nemen ze was nou eenmaal niet zo ziek als hij was en daarom trok hij zijn hand terug en likte opnieuw wat bloed weg tot zijn mond zo goed als gevult was. Zonder er om te geven of ze zou tegen stribbelen of niet pakte hij haar ruw bij haar arm en duwde haar tegen de muur zijn mond op de hare drukken, haar mond openen en de diep rode vloeistof uit de zijne in haar mond laten glijden.