Sollux zat in de aula van het St.Montgomery, waar hij rustig een boterham met een dikke laag honing er op aan 't eten was. De ochtend was nogal saai geweest qua lessen en hij had niet echt goed geslapen die nacht. Hij gaapte even, hij was nog steeds een beetje moe. Na zijn gaap nam hij de laatste paar happen van zijn honingboterham en keek hij rond. Er was niks speciaals aan de gang in de aula, iedereen was bezig met praten, eten, rondkijken of alledrie tegelijk. "Oii tomatobasterd!" Een luide stem kwam boven het geluid uit van de pratende leerlingen en Sollux keek een beetje geschrokken in de richting waar de stem vandaan was gekomen. "What the..!"  was het enige wat hij kon uitbrengen voordat er een grote portie pasta, met bord en al, in zijn gezicht smakte. Rode en blauwe vonken verschenen van achter zijn bril terwijl hij de pasta van zijn gezicht af haalde en de saus van zijn bril veegde. Hij zette zijn bril af, omdat die helemaal onder de saus zat, en legde hem op de tafel waar hij bij zat. "Foodfight!"  Dezelfde stem schreeuwde weer iets door de aula en Sollux kon dit keer de persoon waar de stem bij hoorde makkelijker vinden aangezien er een bepaalde persoon op een tafel stond die met een grijns toekeek hoe er verschillende mensen, of mensachtige wezens, opstonden en met hun lunch (of andermans) begonnen te gooien. Sollux, die nogal geïrriteerd en boos was op de persoon die de pasta in zijn gezicht had gesmeten, greep het broodje van de dichtsbijzijnde persoon en smeet die in de richting van de gast die op de tafel stond.

Vrolijk was ze het eerste eten van vandaag aan het eten. Ze moest meer eten van zich zelf, dit was totaal niet gezond wat ze deed. Dat wist ze dondersgoed, waarschijnlijk speelde haar depressie lichtjes mee maar vooral haar heimwee naar huis. Ze was niets liever dan thuis, ze keek even op naar Gilbert die zich weer eens als een randdebiel gedroeg en hield zich buiten zijn kleuterige activiteitjes. Niet veel later was en een voedselgevecht los gebroken en ontweek ze wat dingen om niet geraakt te worden. Rustig at ze verder aan de strawberry shortcake waar ze ontzettend veel van hield omdat het haar liet denken aan thuis. Normaal gedrag was dit in de guild. Ze glimlachte even dit voelde steeds meer als thuis, niet veel later voelde zs een bord tegen haar gezicht komen en flikkerde achterover en kwam overreind met een gezicht dat op ontploffen stond en keek naar Sollux. 'Serieus' ze sloeg haar handen op de tafel en keek hem pissed aan.
Jup dit voelde als haar vertrouwde thuis.

Mituna maakte een stunt met zijn skateboard, maar viel voorover en lande voor de zoveelste keer op zijn buik. Even schelde hij zichzelf, de Remp en zijn  board uit voordat hij het opnieuw probeerde. Naar een paar keer vallen en wat vonden op zijn arm en knieën lukte het. Hij negeerde het volkomen en genoot van het briesje die on zijn gezicht zat. Met een matige vaart rolde hij de weg af richting het campus van St.Montgomery. Hij was ingeschreven en al, maar opdagen kwam er meestal niks van af. Soms wel, als hij een boze email kreeg dat hij wel zijn gezicht moest laten zien. Hij wou het negeren en verder gaan met klote en dingen kapot maken, maar Sollux had hem gedwongen omdat hij ook werd aangesproken voor zijn broer zen gedrag. Hij trok even snel zijn helm af om wat water te drinken, die metalen bakken zorgde ervoor dat zijn helm er niet tussen paste, What a pain in the ass. Dacht hij altijd, maar ja.Zijn warrige haren haddne nog nooit een borstel ontmoet. Ook waren zijn ogen verborgen voor een goede reden. De looks kon hij uitleggen, hoe het komt dat hij eigenlijk geen pupil had, alleen maar wit is zijn ogen. Mara het andere was bijzaak, en dat ging hun niks aan. Gemakkelijk deed hij zijn helm om zijn horns en op zijn kop en rolde weer verder. Langs de kantine was het altijd best saai, maar hij wist dat Sollux en de anderen er waren. Hij stopte voor het raam en kleefde eraan. Zijn ogen speurde de zaal langs totdat hij zijn broertje zag. Hij zat naast een meid honey te eten, blijkbaar niet DE Mind Honey. gelukkig. "Hey Sollux! Ik ben hier! Kijk!" Riep hij enthousiast, maar blijkbaar hoorde hij hem niet, in tegendeel, hij draaide om daar een dude en kreeg als beloning een bord paste in zijn gezicht gesmeten. Zonder na te denken rende hij het gebouw in en stormde de kantine is. Tegen de tijd dat hij er was leek het wel alsof er een bom ontploft was. Iedereen zaten dingen naar elkaar te gooien, somme slappelingen verborgen zich onder te tafel om vervolgens onderuit gesleurd te worden en een pizza in hun onderbroek kregen. "Gezellig! Ik wil meedoen!" Hij pakte een bord nog vol met spinazie en smeet het tegen een random iemand aan. Zo bleef het gaande totdat hij Sollux weer in gedachte kreeg en op hem afsloop met een halve taart. "Hey Sollux, draai eens om." Gelijk daarna douwde hij de appeltaart in zijn face en smeerde het in zijn haren. "Perfect."
Even weer inkomen :3

"Hey!"  De stem van Pam klonk dichtbij Sollux' oor en voordat hij het wist kreeg hij, alweer, eten tegen zijn hoofd gegooid. Tegelijkertijd zag hij de Class President van de Middle Class hem nogal pissig aankijken. "Serieus." zei ze terwijl ze haar handen op de tafel sloeg. Hij probeerde het rondvliegende voedsel te ontwijken, maar dat lukte niet al te goed en alweer kreeg hij iets tegen zich aan. Het boeide hem momenteel niet echt wie het had gedaan of wat het was, het was eigenlijk best leuk, zo'n voedselgevecht.  "Gezellig! Ik wil meedoen!" Een bekende stem, Mituna's stem, was hoorbaar tussen al het lawaai dat de andere leerlingen produceerden. Shit. Dacht de troll. "Hey Sollux, draai eens om. Dit keer klonk de stem van zijn broer vlakbij. Langzaam, bang voor wat hem te wachten stond, draaide hij zich om. Dat had hij beter niet kunnen doen, want meteen kreeg hij een halve appeltaart in zijn gezicht geduwd. "MITUNA! schreeuwde hij nogal geïrriteerd. Hij veegde, voor de zoveelste keer, het eten uit zijn gezicht en van zijn bril en keek naar zijn tas. Plots kwam er een idee in hem op. Nee, slecht plan... Dacht hij. Ik wil niet het schoolgebouw slopen en iedereen in gevaar brengen... Of... Hij liet zijn blik door de kantine glijden, het voedselgevecht was nog steeds in volle gang. Uiteindelijk richtte hij zijn ogen weer op zijn tas, maar dit keer liep hij er ook echt naartoe. Hij liet zijn hand er in glijden, haalde  er wat spaghettiresten uit en vond uiteindelijk wat hij zocht. In zijn handen hield hij een pot met spul dat sprekend op honing leek, misschien kwam dat omdat het ook honing was. Het was geen gewone honing, het was iets dat een troll eigenlijk nooit zou mogen eten, of dat ook zo zat met mensen, wist Sollux niet. Op het etiketje, dat scheef op de pot geplakt zat, stond met slordige letters 'Mind Honey'. Hij wist niet precies waarom hij het bij zich had, maar in dit geval kon het hem mooi helpen om wraak te nemen op zijn broer. Hij keek nogmaals rond in de kantine en toen hij Mituna zag rende hij meteen op hem af met de pot Mind Honey in zijn handen. Toen hij dicht bij Mituna was, draaide hij de dop van de pot en gooide die toen richting de oudere troll, zonder na te denken wat de gevolgen zouden zijn.

{OOC: Alleen mensen die Homestuck hebben gelezen/lezen weten waar het Mind Honey gedeelte op slaat, denk ik ^^"}

Rustig liep het zwartharige meisje Katja door de gang. Ze kwam aan bij de Lunchroom en opende de twee zware deuren. Haar groene ogen zagen allemaal mensen of mens-achtige wezens voedsel naar elkaar gooien. Haar kattenoren hoorden mensen doorelkaar praten en soms schreeuwen. Voor ze het wist had ze eten in haar gezicht. Boos sloeg ze met haar zwarte staart en keek wie hem gegooid kon hebben. Ze zuchtte en zette haar tas op de grond. Haar zwarte oren gingen plat door al het lawaai. Ik ben hier om te eten, dacht ze. [i[Niet om te vechten met voedsel of zo.[/i] Katja veegde al de broodjes van haar af en was zo boos dat ze mee wou doen. Ze rende naar een tafel, pakte twee broodjes van een bord en begon te gooien.