WORDS; 278 TAGS; Mereth & Faye NOTES; Holy Derpenstijn she is nice

Hayden had heel hun gevecht toegekeken, voor een meisje wat nooit voor zich zelf had durven opkomen was dit al een hele verbetering,. Ze dacht terug aan de keren dat ze haar had gepest, niet zo een klein beetje ook. Boeken gingen door de gangen heen, schriften gingen aan duigen helemaal als ze haar weer eens in een kluisje had gestopt. Dan stond ze grijnzend voor het kluisje dr schriften vol te kladderen met onzin en oversexte dingen. Vaak ging dat met vrienden die net zulke eikels als zij konden zijn. Ze had er altijd van genoten haar de grond in te boren, vooral omdat ze het zo leuk toe liet. Met haar armen over elkaar stond ze tegen de guild aan te leunen, Faye had haar vast al opgemerkt maar ze wist zeker dat Mereth het niet had gemerkt. Stom kind, ze moest haar echt niet, aan de andere kant laat haar maar haar afdankertjes hebben.

'Faye' klonk haar stem uit het niets terwijl ze dichterbij liep, 'laat je Laxus zijn vriendinnetje wel heel?' vroeg ze lachend en liep naar Mereth en hing half boven haar en glimlachte kort. 'Ga je daar nu blijven liggen voor de rest van de dag?' vroeg ze plagend en stak haar hand naar haar uit om haar overeind te trekken. Ze begon steeds meer te veranderen op een positieve manier, ze had net niet willen opgeven tegenover Faye, dat was het moment dat ze buiten stond al een verloren zaak. De enige reden waarom zij kon winnen van Faye is dat Faye niet pissed was op haar en ze makkelijker bij haar kracht kon dan Faye die een trigger nodig had.