Ken grijnsde, zijn mond vervolgens lichtjes geopend om haar kus te ontvangen in een passionele tongzoen. Hij had dit gemist, hij had háár gemist, maar hij was te koppig om het zo openlijk toe te geven. Tenzij zij alles als eerste toe gaf. Hij hield haar achterwerk stevig vast onder haar jeans. Ze zag er echt goed uit met een broek, hij had niets eens verwacht dat ze zou afwijken van jurken. Hij knikte toen ze zijn gedachten echode. Hij hield zijn hoofd lichtjes schuin, maar hij kon een 'ik heb jou ook gemist' niet over zijn lippen krijgen. Dat was niets voor hem om luidop uit te spreken. In plaats daarvan liet hij zijn lippen maar glijden langs haar wang, om zachtjes zijn lippen op haar oor te drukken. Het was een veel te liefdevol gebaar. Misschien was hij wel bijna gehecht aan haar geworden. Té gehecht.

Ken haalde zijn handen rustig weer uit haar broek. Hij had wel al door wat ze wou, maar was niet van plan om meteen met haar van bil te gaan. Straks was het één of andere smerige truc, waardoor hij zijn baantje weer even snel kwijt was als hij het gekregen had. En je wist immers nooit of je Vyndi vertrouwen kon of niet. Zijn handen gleden uiterst langzaam onder haar truitje naar haar bovenrug. Hij wou haar bh niet losmaken. Enkel zijn armen om haar heen slaan tegen haar naakte huid. "Oh Vyn.." hij hief zijn ene hand vanonder haar shirt zodat hij haar wang kon aanraken terwijl hij haar zoende.

Het duurde even voor hij de omhelzing liet afzwakken, zijn armen nog maar losjes om haar heen geslagen. Hij zuchtte even voor hij zijn lippen weer van de hare haalde en haar aankeek met een betoverende glimlach. Een glimlach die warm en teder was voor de verandering, niet eens egocentrisch en arrogant. "Je ziet er goed uit," even liet hij zijn blik over haar lichaam glijden. "en ik heb jou ook gemist." Gaf hij daarna toe. Het was moeilijk om zoiets te zeggen, maar het was de waarheid. De laatste tijd was hij alleen geweest, en hij had haar niet uit zijn hoofd kunnen zetten. Maar nu had hij haar terug gevonden, eindelijk.