WELCOME

Anime Munters is een Tekstbased RPG die zich afspeelt op St.Montgomery een internaat voor werkelijk elk anime personage dat er maar bestaat. Je hebt de vrije mogelijkheid een karakter van een anime over te nemen of een karakter zelf te ontwerpen. Je karakter mag alles hebben wat er maar is zo lang deze niet overpowerd (veel sterker als de andere) is. Verschillende karakters kunnen natuurlijk van andere werelden komen. Hiervoor bestaan portalen die jouw karakter naar zijn/haar eigen wereld kunnen brengen en weer terug. Er staat een board bij Outside school waar jij je karakter in zijn/haar eigen wereld kan spelen.

SCHOOL MANAGEMENT

Principal
Vyndi Montgomery

Teachers
Kakashi Hatake
Christopher Heatherfield
Ken Ventris

Student Presidents
Lightning Farron
Sam Winchester
Shido Itsuka

UPDATES

18/08 Het st.Montgomery opend officieel haar deuren weer

30/07 AM heeft een nieuw teamlid; Nathan McCalton

v
What's this for school?


 
IndexLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

Deel
 

 What's this for school?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Rox Montgomery Nemesis

Rox Montgomery Nemesis
Info
» Posts : 36
Character

Character sheet
» Age: Ik lijk op 17 al jaren lang maar uiterlijk zegt niet alles
» Class: middle
» Love interest: liefde bestaat niet alles je van binnen sterft en niet kan begeren.



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: What's this for school?   What's this for school? Emptyvr 6 sep 2013 - 5:58




Save me from this death inside
Rox opende haar ogen terwijl ze in de taxi zat. Er zou vandaag iets groot in haar eeuwige bestaan veranderen na jaren lang plunderen en moorden zou het vandaag opeens stoppen. Haar oude kleding was vervangen door ene soort van uniform die strak om haar lichaam zat en goed liet wat haar figuur was. Rox keek treurig terwijl de bestuurder maar verder reed en niet op het meisje durfde te op te kijken. Het leek of dat ze de geur van de dood om haar had hangen geboren om vervloekt te zijn. Geboren voor geen liefde en geen ziel. Geboren om verdoemd voor altijd te leven en de pijn te voelen van het leven. Rox keek met haar diep rode ogen naar de bestuurder en terwijl hij even omkeek boorde haar ogen recht in die van zijn met de vuile blik die ze gaf. De bestuurder werd lijk bleek en lette even niet op de weg. Rox zag dat hij trilde. Ze kon alleen de woorden mietje er uit spugen en wist dat ze normaal moes gedragen om niet op te vallen voor de onnozele mensen. In Rox ogen waren het bloedzakken en niet meer maar wel minder. Schepsel die het niet verdiende om sterk te zijn en lang te leven. Rox zag dat hij zijn blik weer op de weg richtte en terwijl hij dat deed keek ze zelf uit het raam. Op ene gegeven moment kwamen bloesembomen te voorschijn en ze wist wat het betekende. Ze was er bijna op ene plaats dat school hete. Wat had ze er nou aan ze was al zo oud en had gestreden in oorlogen en veel levens getrokken en dan moet ze zich opeens aanpassen aan die onwaardige rassen. Rox gezicht vertrok terwijl ze aan de rassen moest denken die ze had ontmoet die in hoop en geluk geloofde. Bij dat moment ging een rilling over haar lichaam heen en werd ze zelf misselijk. Ze bevelde de chauffeur een raam open te doen. Terwijl ze dat bevelde drukte hij met een bevende hand op het knopje en kon Rox haar hoofd door het raam steken en de frissen lucht in haar longen op nemen. Ze keek hoe de lucht helder blauw was en de lucht door haar blonde haar strijkt. Het was een mooie dag voor velen maar het enige waar Rox aan moes denken dat ze naar ene verdoemde school moes. Op ene gegeven moment stopte de taxi en zag Rox ene gebouw zag staan. De taxi chauffeur grijnsde en gooide Rox zo snel mogelijk uit de auto met haar koffer. Rox werd pissig dat ze zo behandelt werd maar zag de doods angst in de ogen van de meneer en gooide het geld voor de rit. "Mietje" Spuugde ze er nog snel uit toen ze zag dat hij zo snel mogelijk de auto deur dicht deed en zo snel mogelijk weg kraste. Rox keek naar het gebouw terwijl ze haar koffer pakte en langzaam er naar toe ging. Onderweg deed ze snel haar haar goed en haar kleuren. Ze zag een gestalte staan die haar erg bekend voor kwam en kneep met haar ogen maar zag geen verschil. Ze liep sneller naar de gestalte terwijl de wind door haar haar strijkt. Toen ze bijna voor stond herkende ze het. "Vyndi?" Spuugde ze hatelijk maar ook verrast uit en zag dat ze langzaam haar gezicht lied zien. Rox keek haar verbaasd aan terwijl haar bloed rode in de cyaan blauwe ogen van haar nicht keek.  

-Vyndi
ROXANNE


Terug naar boven Ga naar beneden
Vyndi Montgomery
Principal
Vyndi Montgomery
Info
» Posts : 546
Character

Character sheet
» Age: Age is just an illusion created to keep us down
» Class: I'm the leader of this school
» Love interest: I worship deadman for their strength



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What's this for school?   What's this for school? Emptyvr 6 sep 2013 - 7:02



Mijn leven was altijd al een slecht toneelstuk geweest geschreven door iemand die ik verachtte. Ik ben nooit vrij geweest hoe sterk en waardig ik mij dan ook voelde in mijn jaren op deze planeet. Nooit was ik de persoon die ik heb willen zijn, altijd is er iemand geweest die aan de touwtjes trok en mij neer haalde. Elke dag dezelfde sleur die doorging tot in de eeuwigheid. De eeuwigheid die ik had, de jaren die ik bezat. Ik was een koningin, een godin maar ik viel en ik viel hard eindigend in de goot verlaten door iedereen die ooit dicht bij mij had gestaan. Of ik ze nou weg gejaagd had of dat zij me verraden hadden, het is hetzelfde in mijn hoofd. Jaren hebben zich samengevoegd lopen in elkaar over en ik begin langzaam aan de herinneringen van eeuwen geleden te verliezen. Mijn leven komt op een einde. Dat is een simpele stelling die ik kan maken. Mijn leven begint me langzaam aan in de steek te laten, ik kan elke nacht voelen hoe de energie mijn lichaam verlaat en hoe ik weg zak in een roes van het oneindige. De jaren nemen hun tol op mijn lichaam en ik Vyndi Montgomery weet niet hoe lang ik nog door kan gaan met het spel wat ik speel.

De ochtend liet zichzelf opnieuw zien, opnieuw een nieuwe dag op haar school. Alle leerlingen zouden binnen nu en een paar uur beginnen met hun lessen en verdwijnen naar de lokalen tot het gezamenlijke lunch. Dezelfde lessen, dezelfde leerlingen, dezelfde gezichten en dezelfde namen. Tot de tijd zou stoppen met haar lied zingen en de wereld zou vergaan in vuur of ijs.

Haar blauwe ogen eeuwig diep en stralend als ze waren staarde naar de lichte ochtendzon die het gehele plein met een warme gloed verlichtte. Het was een schitterend beeld en op deze momenten was Vyndi echt gelukkig met de beslissing die ze jaren geleden gemaakt had. De beslissing om alles achter haar te laten en een nieuw begin te maken, te verdwijnen van de oorlogen en de dood die zij had veroorzaakt en het rustiger aan te gaan doen. Ze had degene die het dichtst bij haar stond er voor moeten verlaten en ze vroeg zich af of de roodharige vampier ooit nog aan haar zou denken. Zijn naam was als vergif in haar keel.. Ken.. De gedachte aan zijn amberen ogen bezorgde haar hoofdpijn hopeloos proberend elk detail aan hem in haar geheugen te houden. Ze was vertrokken zonder rede en zonder afscheid van de een op de andere dag weg een nieuw bestaan tegemoet. Ze had hem willen mee vragen maar naar deze wereld.. kon hij simpelweg gewoon niet. Hij zou het niet aankunnen hij die altijd in het zelfde land geleefd had. Tenminste dat was wat ze altijd gedacht had, tot hij op een dag ineens weer voor haar stond. Opnieuw zijn diensten aan haar aanbood en onbewust had ze zijn hand maar wat graag aangenomen. Hij deed nog altijd iets met haar wat ze niet helemaal kon verklaren.

Er lag een rust in haar lichaam en een geluk. Ze was niet langer de bedreiging Vyndi. Ze was nu Miss Montgomery Principal van het St.Montgomery, de school waar ze haar hart in had gestoken, een laatste redding om eindelijk eens iets goeds te doen. Vele hadden vertrouwen gelegd in haar handelingen en hadden zich bij haar aangesloten. Enkelen vertrouwde de rossige dame nog niet maar het zou wel komen. Vyndi had geen haat meer in haar lichaam, ze was enkel nog moe.. Moe van elk gevecht dat ze had moeten leveren en moe van elke slag die haar lichaam had opgevangen door de jaren heen.

En toen was zij er nog.. Het papier lag nog altijd in Vyn's handen gedrukt terwijl ze buiten stond. Las de naam opnieuw en opnieuw en nog altijd kon ze niet geloven dat haar nicht na al die tijd nog leefde. Het lef vertoonde om hier te komen. Zichzelf te laten zien na al haar verraad. Vyndi zuchtte en stopte het papier weg toen ze de auto hoorde stoppen en de te bekende stem herkende. In stilte draaide ze zich om. "Roxanne." Mompelde ze langzaam. "Wie had je dan verwacht op een internaat met de naam St.Montgomery? De kerstman?" Vyndi zuchte en stopte haar handen in haar zakken. "Lang niet gezien.. nichtje van me." Mompelde ze langzaam en bleef haar strak aankijken. Ken en Roxanne zouden nog eens haar val worden. O nee wacht, dat waren ze al geweest.


Terug naar boven Ga naar beneden
Rox Montgomery Nemesis

Rox Montgomery Nemesis
Info
» Posts : 36
Character

Character sheet
» Age: Ik lijk op 17 al jaren lang maar uiterlijk zegt niet alles
» Class: middle
» Love interest: liefde bestaat niet alles je van binnen sterft en niet kan begeren.



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What's this for school?   What's this for school? Emptyvr 6 sep 2013 - 8:33




Save me from this death inside
Rox kon haar ogen niet geloven en alle beelden van haar nicht kwamen terug. Hoe zij haar verraden had in de heetste strijd tot in het begin van haar leven. En als nog kon ze geen haat voor haar hebben omdat ze haar had opgevangen uit haar slaap. De droom die voor haar leek als ene leven was geen leven. Ooit was Rox een Knight Prinses maar dat was ene nachtmerrie. Een mooie nachtmerrie tot ze gewekt werd uit haar slaap. Ze vervloekte nog steeds de goden die haar verleden van het begin van haar leven hadden afgepakt ze vloekte nog steeds dat ze Vyndi in die tijd zo achter moes laten maar dat was nu gebeurd en was verleden tijd die vampiers nooit zouden vergeten. Ook al was ik zo sterk moes ik me toegeven aan de hogere macht en aan het meisje waar ze me er in hadden veranderd en moes ik toegeven aan mezelf nu. Ik was voor velen een moord machine die niks beters kon doen dan alleen moorden ene nieuwe trucjes uit halen om de sterkste te zijn. Maar ze was altijd een rang lager wat er was gebeurd in het leven moes ik mezelf aan overgeven maar een iemand was altijd door gegaan hoe heftig de strijd ook was. Ik was de dochter van de dood en iedereen vreesde voor me maar toen heb ik bewezen dat ik niet veel waardig was tegen over hen. Ze zette me gevangen en ik heb jaren lang zo gezeten tot ik uitbreekt en me haat liet voelen maar belangrijkste was dat iemand me toen opvangde en me hielp.

De ochtend voelde als een dood killende stilte van het reizen tot hier. Tot ik bij de school aan kwam die me ogen opeens weer opende en degene die het had geopend was zij. Degene die me uit de problemen had gehaald maar ook op het eind weer me had er in gestopt. Ik kon niet bij me eigen rijk blijven anders was ik al lang vermoord door onze nieuwe Queen. Het enige wat ik kon doen was opeens weer naar school gaan en ik dacht dat ik haar niet meer tegen zou komen maar toen ik die blauwe ogen weer zag en haar geur werd door gegeven door de lucht en in mijn neusgaten kwam en me zintuigen weer aan zette.

Na het verlaten van het rijk waar ik ooit geboren was en alles had mee gemaakt besefte ik dat ik het toch niet meer lang had geleefd daar ook al probeerde ik me best. Ook al hield ik van de moorden en de leed van de mensen ik zou het moeten opgegeven voor dit bestaan om me leven verder te kunnen begeleiden naar het pad van het eind. Nog steeds bleven de beelden in me hoofd spoken van toen en nu de verraad van me neppe ouders en het betraande gezicht van Mimi toen ik me laatste zucht uit blies als het goede. Nooit zou ik vergeten hoe erg ze geschreeuwd had en hoe erg ze me liever had toen ik nog prinses was maar diep van binnen wist ik dat het niet mijn aard was. Mijn aard was een monster die zielen verzamelde om ze te pesten en dagen lang naar ze te luisteren hoe ze genade smeekte.

Rox kon nog steeds niet vergeten wat ze allemaal had gedaan om een van de krachtigste iemand ooit te worden maar nu moes ze alles verlaten om een nieuw leven te beginnen. Het was dat of sterven en Rox wist meteen daar het antwoord op. Ook al is ze ene monster die van binnen sterfte en elke dag meer toch gaf ze meer om haar verdoemde leven dan de dood. Het leven was een te mooie leugen om mee te stoppen en de dood was voor haar veel te snel in haar ogen. De dood zou haar ziel geen rust geven want die zou altijd zijn vast geketend aan haar lichaam die dan zou liggen rotten op ene verdoemde plaats.

Rox keek naar haar nicht terwijl ze de woorden al had uitgesproken ze doorboorde haar blauwe ogen die er moe uitzagen . Rox wist dat zei het oorlog voeren had opgegeven maar toch bleef het nog steeds branden in haar ziel. Het leek voor haar ene soort plicht wat ze moest doen tot dat ze zege vierde ene soort energie waar ze geen controle over had. Geen gevoelens die haar kon stoppen om alles tegen te gaan want die waren haar al afgenomen toen de hogere macht haar gevangen zetten en alles van haar afpakte wat ze had. Dit allemaal was aan hun te danken. Een zielloos iemand zonder gevoelens die niet kon stoppen met killen, verdoemd om het voor altijd te doen. . "Roxanne." Mompelde ze langzaam. "Wie had je dan verwacht op een internaat met de naam St.Montgomery? De kerstman?" Vyndi zuchtte en stopte haar handen in haar zakken. "Lang niet gezien.. nichtje van me." Mompelde ze langzaam en bleef haar strak aankijken. Rox keek haar aan en zuchtte toen terwijl ze haar ogen ergens anders op richtte. Ze hadden elkaar verraden maar toch bleef het familie voor altijd wat je er ook aan deed je moest voor elkaar zijn wat er ook in het verleden was gebeurd kon je niks meer aan doen. Rox liep een stuktje dichterbij en reikte toen haar hand die ijskoud was geworden. "Hoi nicht." Persde Rox er uit zachtjes met ene kille stem die nog lang door haar hoofd bleef hangen. Na al die tijd waren ze beide nog in leven en moesten ze maar het beste van maken.
ROXANNE
Terug naar boven Ga naar beneden
Vyndi Montgomery
Principal
Vyndi Montgomery
Info
» Posts : 546
Character

Character sheet
» Age: Age is just an illusion created to keep us down
» Class: I'm the leader of this school
» Love interest: I worship deadman for their strength



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What's this for school?   What's this for school? Emptyza 7 sep 2013 - 5:47



Vyndi slikte langzaam nog altijd niet gelovend dat ze hier voor haar stond. Haar o zo gehaten nicht. Degene die haar val had verzorgd maar ook degene die Vyndi's hart nooit had kunnen verlaten. Ze sloot haar blauwe ogen beseffend dat Roxanne nooit had geweten wat voor monsterlijk wezen haar nicht werkelijk was. Toen Rox haar hand uitstak pakte Vyndi die langzaam aan en kneep even in haar hand. Toch sloot ze haar ogen en deed iets waarvan ze nooit had gedacht dat ze het ooit nog zou doen. Ze trok haar nicht naar zich toe en sloeg haar in een omhelzing. "I'm sorry." Fluisterde ze zacht. De vertrouwde geur van haar nichtje bracht iets van rust in haar op en ze sloot haar ogen terwijl ze haar hoofd op haar schouder neerlegde. "Sorry." Mompelde ze. Hoe had ze haar ooit kunnen verraden? Hoe had Roxanne haar kunnen verraden. Wat was er gebeurd tussen hun. "Ik heb je nooit pijn willen doen. Jij van iedereen niet." Mompelde ze zacht. "Wij zijn gemaakt om samen te heersen." Mompelde ze langzaam toen ze Roxanne losliet. "Je moet iets weten." Verzuchtte ze langzaam terwijl haar ogen langzaam wit werden. "De waarheid." Perste ze er met moeite uit en zuchtte terwijl haar rossige lokken langzaam wit werden. "About the monsters you and I really are."


Terug naar boven Ga naar beneden
Rox Montgomery Nemesis

Rox Montgomery Nemesis
Info
» Posts : 36
Character

Character sheet
» Age: Ik lijk op 17 al jaren lang maar uiterlijk zegt niet alles
» Class: middle
» Love interest: liefde bestaat niet alles je van binnen sterft en niet kan begeren.



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What's this for school?   What's this for school? Emptyza 7 sep 2013 - 23:38




Save me from this death inside
Rox had nooit verwacht dat ze haar nicht zou tegen komen ook al was dat wel logisch door de naam van de school maar toch? Ze wist wel dat zij het sowieso had overleefd ze was een sterke pittige tante die liever andere het werk deden dan het zelf te doen maar waarom zou ze nu hier zijn waarom bereid ze geen ondergangen voort? Was ze het zat of was ze in een rust pauze? Er waren zoveel vragen in Rox's hoofd waar ze het antwoord nog niet op wist maar toch soms niet wou weten. Waarschijnlijk had haar nicht de zelfde vragen hoe zij het overleefd heeft hoe er een hummel op school rent dat van haar is of de vraag welke wizard ze had gebruikt om haar te krijgen. Rox was heel erg gesteld geraakt op Lucetta ook al was ze de eerste levens jaren bij een wizard opgegroeit om haar krachten te ontwikkelen. Ze was half dus haar krachten zaten verdeeld over allebij de kanten verdeelt ze had ijskrachten maar kon niet optimaal gebruiken anders zou ze verzwakken.

Rox keek naar haar nicht en zuchtte. Waarom moes ze hier zijn? was de vraag maar eigenlijk mocht ze niet zeuren. Het was haar nicht en daar moes ze mee leven. Familie is belangrijk en Vyndi was de eerste die Rox had weg gehaald bij de knights. Toen ze ontdekte dat ze een vampier was en niet wat hun probeerde te maken. Rox dacht na eigenlijk op alle misverstanden waren ze nog ene grote familie en horen ze elkaar te helpen. We zijn geboren om samen te heersen en niet om alleen iets te proberen. Rox dacht verder en bessefde ook al was ze dood van binnen dat ze altijd gevoel voor haar nicht zou bewaren allee wist ze niet waarom. Waarom zou ik gevoelens hebben voor haar was haar ene vraag omdat haar nicht haar heeft verraden. Maar de andere was waarom ook niet? Rox voelde zich door de war en kon het wel bijna uitschreeuwen ze was dood van binnen en toch hield ze van haar nicht. Wat is dit voor vloek waar ik mee moet leven zei ze tegen haar zelf terwijl haar ogen even feller werd van kleur maar toen weer neer schiet naar verdriet.

Ze kreeg de gezicht van Mimi voor zich die ze jaren geleden in de steek had gelaten omdat ze niet wist wie ze was. Waarom heb ik dat gedaan? Was een van haar vragen die steeds in haar hoofd bleef schieten en niet weg wou gaan. Ze was me beste vriendin een die zag dat ik goed van binnen ben. Maar ben ik eigenlijk wel goed van binnen bedoel ik heb zoveel mensen vermoord en gezegd dat ik hun ziel voor eeuwig zou komen pesten tot ik zou sterven.

Rox keek naar haar nicht terwijl ze haar hand accepteerde. Eerst voelde ze zich raar en keek ze haar nicht aan. Zou zij dan ook beseffen dat ze toch van elkaar hielden of was het monster te groot in hun. Maar toen gebeurde er wat geks Vyndi haalde Rox dicht in de buurt en begon haar opeens te omhelsen. Met trillige handen pakte Rox haar middel vast en gaf een knuffel terug. "I'm sorry." Fluisterde ze zacht. Rox pakte toen haar strakker vast en liet de geur van haar nicht vloeien in haar lichaam. "Sorry." Mompelde ze. Hoe had ze haar ooit kunnen verraden? Hoe had Roxanne haar kunnen verraden. Wat was er gebeurd tussen hun. "Ik heb je nooit pijn willen doen. Jij van iedereen niet." Mompelde ze zacht. "Wij zijn gemaakt om samen te heersen." Mompelde ze langzaam toen ze Roxanne losliet. "Je moet iets weten." Verzuchtte ze langzaam terwijl haar ogen langzaam wit werden. "De waarheid." Perste ze er met moeite uit en zuchtte terwijl haar rossige lokken langzaam wit werden. "About the monsters you and I really are." Rox keek haar aan en schrok. Wie ik echt ben dacht ze. "hoe bedoel je?" zei ze met ene zachte stem terwijl ze ene klein stukje van haar nicht ging staan. "Zijn we monster? Gedoemd tot dit vanaf onze geboorte?" Rox keek haar radeloos aan terwijl ze de woorden er uit persten en haar nicht aan keek. Steeds kwam het gevoel naar boven dat er een geheim was. Rox keek haar strak aan en wist niet wat ze er van moest vinden. "Wie zijn wij?" Was haar laatste vraag terwijl ze naar haar nicht keek.
ROXANNE
Terug naar boven Ga naar beneden
Vyndi Montgomery
Principal
Vyndi Montgomery
Info
» Posts : 546
Character

Character sheet
» Age: Age is just an illusion created to keep us down
» Class: I'm the leader of this school
» Love interest: I worship deadman for their strength



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What's this for school?   What's this for school? Emptyma 9 sep 2013 - 4:58



ZE snapte nog altijd niet wat haar nicht hier deed maar langzaam legde ze zichzelf er bij neer. "Roxanne." Mompelde ze zacht en keek bijna verbaast aan toen Rox haar terug knuffelde. ZE legde haar hand op Roxanne's achterhoofd en wreef zachtjes over haar blonde lokken. "Ssst." Fluisterde ze zacht. "Je hoeft geen sorry te zeggen." Ze glimlachte heel even zachtaardig. "Let's leave it all behind us now Rox. This can be a new start." ZE glimlachte en keek haar nichtje aan. "De waarheid." Fluisterde ze zacht en pakte de hand van haar nichtje en trok haar zo snel mogelijk mee haar kantoor in waar ze Rox op een stoel plaatste en tegenover haar ging zitten. "Goed dan." Fluisterde ze acht en liet haar vingers door de haren van haar nichtje glijden. "Wij zijn.." Ze slikte en sloot haar ogen voor ze die weer opende compleet wit. "The first two humans ever created." Ze slikte. "Wij bezitten krachten die gelijk staan met die van engelen of zelfs goden. Alleen heb jij dit nooit kunnen weten. Vampiers komen voort uit het gif dat oorspronkelijk in ons bloed vloeit. En Demonen onze schaduwen." Ze keek haar nichtje aan. "I'm a death goddess and the queen of demons. A monster in the cold dark night and so are you." Fluisterde ze zacht en slikte zuchtend.


Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud

Info
Character



What's this for school? Empty
BerichtOnderwerp: Re: What's this for school?   What's this for school? Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

What's this for school?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» School Regels
» New school... [OPEN]
» I might or might not be drunk WHO CARES ~ Lucetta ~ outside school

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Places :: Outside School :: Schoolyard-